Van der Poel maakt het vaak mee, dat digitale initiatieven niet verder komen: hij ontwikkelde met Stichting Corona in Kaart bijvoorbeeld een oplossing om verdenkingen van covid in een wijk te kunnen zien. De technologie was succesvol, maar kwam niet verder een handvol huisartsenpraktijken. ‘Ik hoopte dat we in deze perfecte storm een aantal mantra’s konden aanpakken, zoals de burger centraal stellen, meer integraal werken en meer aansluiting tussen behandelrelaties en technologie. De coronacrisis heeft die doorbraak nog niet gebracht. We moeten daar veel meer tijd in steken.’ De digitale samenleving heeft het ziekenhuis nog niet echt bereikt. Terwijl de meeste ziekenhuisbestuurders het wel eens zijn over de mantra’s.

Rutte zei het aan het begin van de coronacrisis: we moeten 100 procent van de besluiten nemen met 50 procent van de informatie. Hoe kom je aan meer informatie? ‘We moeten veel meer innovatie van onderaf toelaten’, aldus Van der Poel. ‘maar wij proberen grip en controle te houden. Ik pleit voor vertrouwen. De complexiteit van de materie houdt ons tegen. Daarom moeten we durven zeggen dat we het nog niet weten. Dat vergt een growth mindset, een lerende houding.’

Big Dating
In de praktijk betekent dat: van iedere vorige patiënt leren hoe het voor de volgende patiënt beter kan. Daarvoor moet je digitale bronnen volledig benutten. Je hebt daarvoor talenten in data-analyse nodig, maar die kiezen niet voor de zorg. Zo komt Van der Poel op zijn pleidooi voor Big Dating: zorg dat talenten in de verschillende ziekenhuizen en organisaties elkaar opzoeken en samen tot innovaties komen die landelijk worden opgeschaald.

Nu is de zorg nog te taai, traag en hiërarchisch voor datatalenten. Ze kunnen er minder leren dan in andere sectoren. Daarom zijn ze snel weer weg. Ook daar wil Van der Poel betere randvoorwaarden creëren: ‘Mijn droom is datamensen peer-to-peer op te leiden, zoals bij CODAM. Met veel ruimte voor mensen die elders weinig kansen krijgen. Leer ze wat gezond gedrag is, zodat ze in de zorg kunnen werken aan preventie. Daar is grote behoefte aan.’

"Mijn droom is datamensen peer-to-peer op te leiden, zoals bij CODAM."

Corona app
Het betoog van Van der Poel leidt tot veel enthousiaste reacties. Wilco Bothof, partner van Quint, vraagt zich af: ‘Waar blijven de digitale businessmodellen en virtuele zorgorganisaties?’ Maurice van den Bosch, voorzitter van de Raad van Bestuur OLVG, ondersteunt het betoog van Van der Poel met een goed voorbeeld: de ontwikkeling van de Corona-check door het OLVG. In deze app kunnen mensen met covid dagelijks gezondheidsgegevens aan hun zorgverleners sturen. Het medisch team neemt contact op bij alarmerende antwoorden.

De ontwikkeling ging snel: binnen een dag maakten 6000 mensen gebruik van de app. Begin april was er landelijke dekking. ‘Andere ziekenhuizen mochten de app alleen integraal overnemen. De app werd dagelijks aangepast en verbeterd’, vertelt Van den Bosch.

De app was zo’n succes omdat er een gezamenlijk doel was: corona opvangen. Teams kwamen bij elkaar op basis van vertrouwen. ‘Dat was heel bijzonder’, herinnert Van den Bosch zich. Toch, zegt Van der Poel, ‘gooien we de deuren nog te weinig open.’ Rob Dillman, bestuursvoorzitter van Isala, kreeg met dat wantrouwen te maken: ‘We wilden de coronacheck in onze ziekenhuizen invoeren, maar de huisartsen waren tegen. Toen hebben we hem in een copd-app ingebouwd. Het aantal deelnemers is nu vertienvoudigd.’

Gita Gallé, lid Raad van Bestuur Prinses Máxima Centrum doet een voorzet: ‘In elk ziekenhuis zijn een of twee dataspecialisten. Laten we de krachten bundelen en daarbij kans-ongelijkheid meenemen.’ Van den Bosch stelt voor om het Coronaplein van het Longfonds in een aantal ziekenhuizen uit te rollen. Michael Rutgers, directeur van Longfonds Nederland werkt er graag aan mee. Dit is precies wat Van der Poel bedoelt: big data combineren met small stories. Hij is hoopvol: ‘Als we hier een zaadje kunnen planten…’